Obróbka powierzchni szkła

Głównym składnikiem szkła jest SiO₂, w szkle atomy krzemu (Si) są głównie połączone z atomami tlenu na powierzchni szkła. Ta struktura ma wysoką energię powierzchniową, co ułatwia jej interakcję z innymi substancjami, takimi jak powietrze. Połączy się ona z wodorem w powietrzu, tworząc grupę filohoryczną, OH (hidroksyl). Ta grupa filohoryczna unosi się na powierzchni szkła, co utrudnia przyczepienie się tuszy. Na powierzchni szkła znajdują się jonki alkaliczne, tworzące wiązania Na-0. To wiązanie łatwo się łamie w obecności powietrza i wody, co prowadzi do trudności w przyczepieniu się tuszy. Dlatego powierzchnia szkła musi zostać poddana obróbce przed drukowaniem. Istnieje kilka metod obróbki powierzchni szkła:

① Przetwarzanie tłuszczoczarne, polegające na nanoszeniu różnych kopolimerów siloksanowych na powierzchnię szkła, aby utworzyć grupy tłuszczoczarno-filogenne, które poprawiają afinitywność szkła dla tuszy.

② Przetwarzanie odsmarowywania, usuwanie tłuszczów w celu poprawy przylegania, czyszczenie odsmarowywania za pomocą acetony, metylowoketony, lub odsmarowywanie parą dichloretylenu.

③ Traktowanie silną kwasem, przez traktowanie silnym kwasem usuwa się jon alkaliczny w celu poprawy przyczepności tuszy.

④ Traktowanie fizyczne, delikatne piaskowanie za pomocą drobnej proszkowej abrasji lub wodne piaskowanie papierem szlifującym może usunąć powierzchniowe osadzenia i poprawić przyczepność tuszy.