Επιφανειακή μεταχείριση γυαλινών υλικών

Το κύριο συστατικό του γυαλιού είναι το SiO₂, το Si βρίσκεται κυρίως στο εσωτερικό του γυαλιού, με οξυγόνο άτομα στην επιφάνεια του γυαλιού. Αυτή η δομή έχει υψηλή επιφανειακή ενέργεια, είναι εύκολη να αλληλεπιδρά με άλλες ουσίες όπως τον αέρα, που συνδυάζεται με το υδρογόνο στον αέρα, δημιουργώντας φιλούδρευτικούς γονίδιους, OH (υδροξυλικά). Αυτοί οι φιλούδρευτικοι ομόλογοι πλέονται στην επιφάνεια του γυαλιού, κάνοντας πολύ δύσκολη την κολλήσιμη της μπερνίσας. Υπάρχουν και άλκαλι ιόντες στην επιφάνεια του γυαλιού, δημιουργώντας την οσμιδική σύνδεση Na-0. Αυτή η σύνδεση είναι εύκολη να σπάσει στον αέρα και στο νερό, με αποτέλεσμα η μπερνίσα να μην κολλάει εύκολα. Για τον λόγο αυτό, η επιφάνεια του γυαλιού πρέπει να υποβληθεί σε μεταχείριση για να εκτυπωθεί. Υπάρχουν διάφορες μεθόδοι μεταχείρισης της επιφάνειας του γυαλιού:

① Λιποφιλική μεταχείριση, η λιποφιλική μεταχείριση είναι καλυμμένη στην επιφάνεια του γυαλιού με διάφορους συνδυασμούς siloxane για να δημιουργηθούν λιποφιλικοί ομόλογοι και να βελτιωθεί η φιλία του γυαλιού προς τη μπερνίσα.

② Απολίπανση μεταχείριση, αφαίρεση λιπαρών υλικών για βελτίωση της εγχυδρότητας, καθαρή απολίπανση με ακετόνη, μεθυλική εθυλική κετόνη ή απολίπανση με ατμός διχλωρηθυλενίου.

③ Επεξεργασία με ισχυρό οξύ, μέσω επεξεργασίας με ισχυρό οξύ, αφαίρεση ιονικών κάλιων για βελτίωση της κολλητικότητας της μελάνιας.

④ Φυσική επεξεργασία, επιβραβυνση με λεπτά αβρασιβά πουδριά ή νερούχος στρογγυλισμός με νερούχο χαρτί αβρασίας μπορεί να αφαιρέσει επιφανειακές καταπάκες και να βελτιώσει την συμβατότητα με τη μελάνια.